Blog

Dysplazja zębiny jest chorobą uwarunkowaną genetycznie. Jest trudna do rozpoznania, w związku z tym może przysporzyć sporych trudności diagnostycznych. Dokładne badanie stomatologiczne pacjenta sprzyja ustaleniu prawidłowej metody leczenia. U pacjentów z dysplazją najważniejsze znaczenie mają:

• jak najszybsza prawidłowa diagnoza
• i regularne badania kontrolne.

Dysplazja zębiny obejmuje kilka podjednostek chorobowych:

• niecałkowity rozwój zębiny typu II,
• dysplazja zębiny typu I,
• dysplazja zębiny typu II,
• włóknista dysplazja zębiny.

Cechą wspólną jest dziedziczne zaburzenie rozwoju tkanek twardych zęba. W poszczególnych jednostkach chorobowych występują różnice w budowie koron i korzeni widoczne w badaniu klinicznym, radiologicznym i histologicznym.

I tak na przykład w niecałkowitym rozwoju zębiny typu II korony zębów mają opuszkowaty kształt i niebieską lub brązową opalizację. Korzenie tymczasem są krótkie. Na zdjęciach rentgenowskich z kolei korony zębów wyglądają jak skorupki.

W dysplazji zębiny typu I kształt koron zębów jest prawidłowy, natomiast kolor może się cechować bursztynową transparencją lub niebieskim bądź brązowawym odcieniem. Korzenie są krótkie lub całkowicie ich brakuje. W obrazie radiologicznym natomiast komora zęba przyjmuje kształt półksiężyca

Dysplazja zębiny typu II z kolei cechuje się w obrazie radiologicznym komorą w kształcie płomienia i zębiniakami.

Dysplazja zębiny to choroba bardzo trudna do zdiagnozowania, dlatego konieczne jest przeprowadzenie dokładnego badania podmiotowego i przedmiotowego ze szczegółową analizą zdjęć rentgenowskich, w tym zdjęcia pantomograficznego lub tomografii stożkowej CBCT 3D. Pacjent z rozpoznaną dysplazją zębiny wymaga niezwłocznego leczenia, częstych wizyt kontrolnych oraz utrzymania prawidłowej higieny jamy ustnej. Bardzo istotna jest świadomość o rodzinnym występowaniu i prawdopodobieństwie dziedziczenia jej przez potomstwo. Jeśli to możliwe, należy przeprowadzić pełne badanie rodzeństwa i dzieci pacjenta w celu potwierdzenia bądź wykluczenia dysplazji zębiny, co pozwoli na podjęcie odpowiedniego leczenia. Ważne jest także uświadomienie pacjentowi, że w przypadku dysplazji zębiny nie zawsze są wskazania do usunięcia zębów, a regularne wizyty kontrolne i dokładne badania stomatologiczne pozwalają na odpowiednio szybką i skuteczną reakcję.